Home » Aktualności » Spotkanie z pracownikami socjalnymi z MOPS-u

Spotkanie z pracownikami socjalnymi z MOPS-u

W listopadzie b.r. gościliśmy  w naszej szkole pracowników socjalnych z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, ul. Braniborska we Wrocławiu: Adama Ambrożego i Janusza Kucaba, którzy  spotkali się z uczniami  Technikum nr 3 oraz Gimnazjum nr 37 w ZS nr 18.

Tematem spotkania była PRZEMOC, rozmowy dotyczyły wyjaśnienia definicji przemocy, rodzajów przemocy:  fizycznej, psychicznej, ekonomicznej, seksualnej.

 Poinformowano, gdzie należy szukać pomocy w przypadku jeżeli przemoc dotyka nas lub osoby w naszym otoczeniu.

Prześladowanie i dokuczanie może przytrafić się każdemu, niezależnie od wieku, wyglądu, sprawności czy umiejętności. Nikt jednak nie ma prawa wykorzystywać swojej przewagi nad drugim człowiekiem, by go ranić, sprawiać mu przykrość i poniżać! Jeżeli Tobie przytrafiają się takie przykre sytuacje, to pamiętaj, że nie musisz cierpieć w milczeniu. Możesz i powinieneś komuś o tym powiedzieć. Jeżeli sam/a używasz przemocy wobec swoich słabszych kolegów, warto żebyś się zastanowił/a czemu to robisz i czemu tak się dzieje.

Czy wiesz, jak może przejawiać się przemoc? To było jedno z pierwszych pytań, które zadali pracownicy socjalni. Uczniowie wykazali się dużą wiedzą i dojrzałością podczas rozmowy z Panami z Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej.

  • przemoc fizyczna – bicie, kopanie, plucie popychanie, szarpanie, wymuszanie pieniędzy, zabieranie przedmiotów, niszczenie własności,
  • przemoc słowna – dokuczanie, przezywanie, wyśmiewanie, wyszydzanie, obrażanie, ośmieszanie, grożenie, rozpowszechnianie plotek i oszczerstw (również poprzez sms-y i internet), pokazywanie nieprzyzwoitych gestów
  • pośrednie formy przemocy – namawianie innych do ataków fizycznych lub słownych, naznaczanie, wykluczanie i izolowanie z grupy, rozpowszechnianie plotek.

Rozmowy dotyczyły  skutków przemocy.

Konsekwencje przemocy ponoszą wszyscy uczestnicy takich sytuacji. Osoba krzywdzona ma poczucie poniżenia i upokorzenia, czuje wstyd i lęk. Ofiara przemocy w szkole, w domu może czuć też rozpacz i smutek, często trudno mu/jej się z kimś zaprzyjaźnić, dlatego zazwyczaj izoluje się od kolegów, bliskich osób. Rzadko mówi o tym problemie dorosłym, ponieważ boi się pogorszenia sytuacji i zemsty. Cierpiąc w samotności pogarsza jednak swoją sytuację, ponieważ osoby, które sprawiają mu/jej przykrość, są bezkarne i nadal mogą  krzywdzić. Jeżeli osobie krzywdzącej nikt nie wytłumaczy, że postępuje źle, to w konsekwencji utrwalą się w niej/nim agresywne zachowania i poczucie braku odpowiedzialności za własne czyny. Sprawca powinien samodzielnie odpowiadać za swoje czyny i ponosić negatywne konsekwencje swojego zachowania.

Świadkowie przemocy, którzy nie potrafili się jej skutecznie przeciwstawić, mogą długo odczuwać poczucie winy, niezadowolenie i pretensje do siebie, uczą się też bierności, bezradności i niereagowania w trudnych sytuacjach.

Reagując, pomagasz zarówno osobie krzywdzonej, osobie zadającej cierpienie innym, jak i samemu sobie! Porozmawiaj z kimś dorosłym (nauczycielem, pedagogiem, rodzicami lub zadzwoń: Telefon zaufania (darmowy) 116 111 – od poniedziałku do niedzieli w godzinach:12.00-2.00

To na dorosłych spoczywa obowiązek rozwiązania tego problemu.

Tekst – A. Ruszczak

Skip to content