Dnia 8.10.2015 odbyła się wycieczka do Humanitarium – Ogrody Doświadczeń we Wrocławiu, w której udział wzięli uczniowie klasy IV TE oraz kilkunastu uczniów klas I technikum – szczególnie zainteresowanych chemią. Na miejscu zostali podzieleni na dwie grupy. Uczniowie  I  grupy  ubrali się w fartuchy laboratoryjne, okulary i rękawice, bo za moment wykonywali indywidualnie doświadczenia chemiczne w celu identyfikacji kationów metali, które znajdowały się w nieoznakowanych probówkach.  W tym czasie uczniowie grupy II zostali oprowadzeni  po labiryncie, w którym znajduje się wystawa „Szkiełko i oko – tajemnice optyki”. Na wystawie zostały przedstawione zjawiska fizyczne i optyczne. Szczególnie interesujące  okazały się zjawiska rozszczepienia światła, pochłaniania barw i złudzeń optycznych.  Każdy mógł się przekonać,  jak to jest być uwięzionym w kalejdoskopie lub  w „obłędnym” pokoju. Potem nastąpiła zamiana grup. Po wykonanych  doświadczeniach pozostał niedosyt. Dlatego młodzież poprosiła o  kolejne wyjście na warsztaty chemiczne. Wycieczka była inspirująca! Naprawdę warto odwiedzać Humanitarium.

Tekst i fot. – D. Grycner

26 października odbył się zapowiedziany konkurs na „Najciekawszą dynię”. Znamy wyniki. Oto one:
Miejsce Klasa
I – 1 TO
II – 3em
III – 2TME
IV – 3TE
V – 2TE
VI – 3TME
VII – 1TE
VIII – 1TME
IX – 2TO
X – 1eo
XI – 2 es
XII – 3TO

Samorząd Uczniowski gratuluje zwycięzcom i dziękuje wszystkim za udział! (więcej…)

Podajemy wyniki:
oddano 176 głosów ważnych i 10 głosów nieważnych :

•          Komitet Wyborczy „KORWiN” – 48,2 %
•          Komitet Wyborczy  Wyborców „Kukiz’15” – 26,1 %
•          Komitet Wyborczy „Prawo i Sprawiedliwość” – 13,6 %
•          Komitet Wyborczy „Platforma Obywatelska RP” – 6,8 %
•          Komitet Wyborczy „Zjednoczona Lewica” – 1,7 %
•          Komitet Wyborczy „Partia Razem” –  1,1 %
•          Komitet Wyborczy „Polskie Stronnictwo Ludowe” – 1,1 %
•          Komitet Wyborczy „Nowoczesna Ryszarda Petru” – 1,1 %

Organizatorzy dziękują za udział w głosowaniu.

Uczniowie klas II TME i II TO w Sandomierzu

19 X 2015 r. o godz. 00:30 uczniowie klas II TME i II TO wraz z opiekunami:  p. prof. Edyta Sidor, p. prof. Ryszardem Gawłem i p. prof. Ryszardem Otockim wyjechali z Wrocławia do Sandomierza, który rano ich oczom ukazał się spowity gęstą mgłą.

Sandomierz to miasto o tysiącletniej historii. Położone na Wyżynie Sandomierskiej, rozciąga się na siedmiu wzgórzach. Dlatego też tak chętnie nazywane jest „małym Rzymem”. Ze względu na bogatą historię został wpisany na listę zabytków o światowej randze. Poza cennymi obiektami architektonicznymi, niezliczoną liczbą kościołów i urokliwym Rynkiem, miasto oferuje turystom malownicze trasy spacerowe. Jedną z nich jest Wąwóz Świętej Królowej Jadwigi.

Po śniadaniu Uczestnicy wycieczki rozpoczęli z panią przewodnik zwiedzanie tego uroczego miasta. Dowiedzieli się, że zachowało się tu ponad 120 zabytków architektury z różnych epok. Po krótkim wprowadzeniu w historie miasta wycieczka udała się w stronę pewnego, o nietypowym rozmiarze, pierścionka. Wielki pierścień z krzemieniem pasiastym zainstalowany na wprost pracowni jubilera Cezarego Łutowicza to prawdziwa atrakcja! Pomysłodawcą wykonania pierścienia jest właśnie Cezary Łutowicz, który jako pierwszy, w 1972 roku zastosował krzemień pasiasty w biżuterii. I uważany jest za odkrywcę oraz promotora kamienia, którego złoża znajdują się tylko w okolicach Sandomierza. Dzięki Łutowiczowi, kamień używany wcześniej jedynie w branży budowlanej, trafił do salonów jubilerskich i do klientów, którzy cenią go za to, że jest absolutnie niepowtarzalny. UWAGA! Ponieważ krzemień pasiasty zwany jest także kamieniem optymizmu, dlatego legenda głosi, ze jeśli dotknie się oczko tego pierścienia, przyniesie on szczęście. Uczniowie po zagwarantowaniu sobie szczęścia J udali się w stronę sandomierskiego UCHA IGIELNEGO! To jedyna zachowana furta, spośród dwóch niegdyś istniejących w systemie murów obronnych. Przez furtę komunikowali się z sobą bracia z dwóch klasztorów dominikańskich; jednego położonego poza murami miasta i drugiego wewnątrz murów obronnych. Przechodząc przez UCHO IGIELNE, uczniowie skierowali się do Wąwozu Świętej Królowej Jadwigi. Po drodze zwiedzili kościół Świętego Jakuba — jeden z najbardziej cennych zabytków Sandomierza. To najstarszy kościół w mieście i jeden z najstarszych budowanych z cegły w Małopolsce. Po zwiedzeniu świątyni uczestnicy wycieczki udali się do Wąwozu Świętej Królowej Jadwigi. Wąwóz powstawał przez stulecia. Woda cierpliwie żłobiła w miękkiej lessowej glebie urokliwy „tunel”. Wąwóz liczy 500 metrów, a jego wysokie ściany sięgają 10 metrów. Po obu stronach piętrzy się bujna roślinność. Wąwóz wziął swoją nazwę od świętej Królowej Jadwigi, która, jak głosi legenda, często spacerowała tą właśnie trasą, odwiedzając pobliski kościół świętego Jakuba. Sam wąwóz łączy dwa sandomierskie wzgórza – Świętojakubowe, inaczej nazywane Staromiejskim, oraz Świętopawłowe. Spacerując wąwozem, podziwiać można wystające z ziemi, splatane korzenie drzew oraz pochylające się ku sobie zielone gałęzie drzew, dzięki którym na całej trasie panuje niesamowita, tajemnicza atmosfera. To wszystko tworzy niezwykłą scenerię tego miejsca.

Na jednym z siedmiu wzgórz (choć nie na najwyższym), pośród wąwozów nad Wisłą stoi zamek królewski o historii sięgającej czasów Kazimierza Wielkiego. Niestety z okresu świetności z I poł. XVII wieku zachowała się tylko niewielka część w postaci jednego skrzydła mieszkalnego. Kiedyś było to skrzydło zachodnie czworobocznej warowni z wjazdem od północy, połączonej z miastem drewnianym mostem. Przed wejściem na zamkowy dziedziniec można zobaczyć mapę miasta oraz przeczytać historia zamku. Na dziedzińcu zamkowym znajdują się miniatury najbardziej charakterystycznych zabytków miasta. Pod nimi są opisy alfabetem braila. W dole rozciąga się koryto Wisły. Ale widać było tylko mglę!

Kolejnym punktem wycieczki była Bazylika Katedralna w Sandomierzu. Pani przewodnik opowiadała, że na początku drugiej połowy XIV wieku w Małopolsce powstało szereg kościołów fundowanych przez Kazimierza III Wielkiego jako ekspiacja (żal i zmazanie winy) za utopienie w 1349 roku, z polecenia króla, wikariusza krakowskiego Marcina Baryczki. Pomiędzy królem a biskupem krakowskim (mocodawcą Baryczki) doszło do zatargu. Przyczyną było nałożenie na dobra biskupa obowiązku świadczeń na rzecz państwa. Pretekst stanowiło zawarcie przez króla nowego małżeństwa zanim doszło do anulowania poprzedniego. Wybudowanie kościołów nastąpiło w zamian za zdjęcie w 1350 roku przez papieża nałożonej na króla klątwy. Król też znany był z bardzo licznych romansów, stąd w ramach pokuty kościołów powstawało coraz więcej! W poniedziałki katedra jest dla turystów niedostępna, ale nasi uczniowie mieli szczęście, bo pozwolono im na chwilę wejść do środka. Okazało się, że typowo gotyckie mury kryją… barokowe wnętrze – bardzo bogate w ornamentyce! Uczniowie dowiedzieli się także, że w roku 1960 papież Jan XXIII wyniósł świątynię do godności bazyliki mniejszej. W swoich progach katedra gościła przyszłych papieży w 1918 r. Achille Ratti`ego (Piusa XI) i kilkakrotnie w latach 60-tych Karola Wojtyłę, który w roku 1999 odwiedził ją już jako papież Jan Paweł II.

Kolejnym punktem wycieczki był Rynek z pięknym Ratuszem. Renesansowy Ratusz jest jednym z najpiękniejszych w Polsce. Zbudowany w XIV w. pierwotnie w kształcie wieży. Rozbudowany w XV w. uzyskał plan wydłużonego prostokąta, natomiast w XVI w. został zwieńczony attyką. Na początku XVII w. przybudowano od zachodu wieżę. Ratusz wielokrotnie ulegał pożarom, m.in. w 1623 roku i 1757.

Z Rynku wycieczka podążyła do Podziemnej Trasy Turystycznej! Lochy w Sandomierzu to system dawnych XIV- i XV- wiecznych piwnic, w których kupcy sandomierscy składowali swoje towary handlowe. Utworzona została przez połączenie dawnych piwnic i podziemnych składów (w części z nich udało się zachować pierwotne wątki obmurowań). Trasa prowadzi pod ośmioma kamienicami. Najgłębsze wyrobiska sięgają 12 m pod płytę Rynku, a długość chodników wynosi 470 m. Biegnie pod budynkami przy ul. Opatowskiej 1 i 2, Rynku od 5 do 10 oraz ulicami: Oleśnickich, Opatowską, Bartolona oraz Rynkiem. W części sal znajdują się ekspozycje związane z historią Sandomierza, życiem codziennym jego mieszkańców oraz tutejszym rzemiosłem.
Po zwiedzeniu podziemnej trasy Turystycznej przyszedł czas na zwiedzenia Bramy Opatowskiej. To główny zabytek Sandomierza, jedna z niegdyś czterech bram wchodzących w kompleks murów obronnych Sandomierza, wzniesiona przez króla Kazimierza Wielkiego około 1362 roku. Do bramy przylegają, bo obu jej stronach pozostałości murów. W szesnastym wieku bramę zwieńczono renesansową attyką. Attyki budowano w celu zabezpieczenia dachów przed wyrzucanymi przez nieprzyjaciela strzałami z gorejącymi wiechciami. Niewiele udało się w tym dniu zobaczyć, ale jakże tajemniczy i uroczy to widok. Niejeden fotograf o takim marzy…

Do zobaczenia tajemniczy Sandomierzu!!!!

Tekst – E. Sidor, fot. – E. Sidor, R. Gaweł, K. Pędzik

Z okazji Święta Halloween zapraszamy reprezentacje klas (po dwie osoby) do udziału w konkursie na „Najciekawszą dynię”. Konkurs odbędzie się w poniedziałek 26 października 2015 r. w sali 211, podczas 2. i 3. godziny lekcyjnej. Uczestnicy będą mieli możliwość wykazania się pomysłowością oraz twórczością w rzeźbieniu lampionu z dyni. Technika wykonania jest dowolna. Można wycinać, malować, oklejać, owijać itd. Przyznane punkty wliczone będą do IV edycji Ligi Klas. Opiekun SU – R. Grzybowska

14 października 2015 roku, o północy 22 tegorocznych maturzystów z klasy IV TME ,IV TO ,IV TE, wraz z uczniami z klasy III TE oraz klasy I TO, pod opieką czterech wychowawców: p. prof. Lucyny Doleckiej, p. prof. Ireny Sikorskiej,  p. prof. Renaty Grzybowskiej i p. prof. Alicji Krakowiak-Gładki, wyjechało na 3-dniową wycieczkę edukacyjną: „Śladami Polskiego Renesansu”.

Rankiem dotarliśmy do Sandomierza, pierwszego przystanku na naszej trasie. Po zjedzeniu śniadania w „Barze Jakub” już o godzinie 8.00, spotkaliśmy się z przewodnikiem, który ciekawie opowiadał o historii tego uroczego miasteczka, mocno związanej z historią naszej ojczyzny. Oprowadzał nas  po najciekawszych zabytkach Sandomierza: po malowniczym Rynku otoczonym pięknymi odrestaurowanymi  kamieniczkami i z pięknym Ratuszem z charakterystyczną attyką renesansową . Pod Rynkiem zwiedziliśmy Podziemną Trasę Turystyczną, biegnącą dawnymi piwnicami i  lochami pod  kamienicami miejskimi. Zwiedziliśmy również Bramę Opatowską prowadzącą do średniowiecznego miasta oraz dotarliśmy do zamku mieszczącego się na jednym z licznych wzgórz , na których posadowiony jest Sandomierz.

14 października po południu dotarliśmy do PERŁY RENESANSU POLSKIEGO – Zamościa. Tu czekała na nas pani przewodniczka. To tutaj ponad cztery wieki bogatej historii spotykają się z dniem dzisiejszym, a piękno założenia urbanistycznego z XVI wieku, licznych zabytkowych budowli i zawartych w nich dzieł sztuki dostarczyło nam wielu estetycznych doznań. Założycielem miasta był Jan Zamoyski, kanclerz i hetman, wybitny mąż stanu, a jednocześnie mecenas opiekun nauki, sztuki i literatury. Miejscem reprezentacyjnym miasta miał być i jest nadal Rynek Wielki uformowany  w kształcie kwadratu 100×100 metrów, otoczony ze wszystkich stron kamienicami o niepowtarzalnym uroku i klimacie, podkreślonym przez liczne grzebienie attyk, bogate dekoracje fasad i podcieni. Jaka  szkoda ,że te dekoracje renesansowe dachów  pozostały tylko na nielicznych kamienicach. Na Rynku mogliśmy podziwiać bryłę Ratusza, wraz z 52 metrową wieżą ratuszową, podobno jedną z najpiękniejszych w Polsce. Urzekły nas  paradne , wachlarzowe schody wiodące do Ratusza, miejsce wielu wieczornych spektakli. Dotarliśmy do Katedry Zamojskiej, dawnej kolegiaty, najcenniejszego zabytku Zamościa: trójnawowego, smukłego  wnętrza z wysokimi filarami i wąskimi arkadami, z przepiękną siatką zdobiącą sklepienia. To tu znajduje się krypta, w której spoczywają szczątki założyciela miasta i wybitnych przedstawicieli rodu Zamoyskich. Przeszliśmy również bardzo ciekawą trasą turystyczną , biegnącą fragmentem fortyfikacji Twierdzy Zamość, niezdobytej nigdy przez żadnego wroga. W swoim czasie były to najnowocześniejsze fortyfikacje na ziemiach polskich.

15 października  już z samego rana dotarliśmy do Lublina, do Obozu Koncentracyjnego Majdanek . Tu, podzieleni na dwie grupy, zwiedziliśmy  miejsce tragedii tysięcy ludzi – zwłaszcza Żydów, Cyganów i Polaków. W skupieniu wysłuchaliśmy wielu zatrważających, okropnych relacji naszych przewodników, przeszliśmy przez cały szereg baraków, miejsca kaźni i mordu ofiar hitlerowskich oprawców. Złożyliśmy hołd pomordowanym, mając nadzieję, że podobna historia już nigdy się nie powtórzy…

15 października po południu, kiedy dojechaliśmy do Kazimierza nad Wisłą, przywitał nas deszczyk. Na szczęście, po zjedzeniu obiadu, wsiedliśmy od razu do turystycznych meleksów, które przez półtorej godziny obwoziły nas po tym wyjątkowym, prześlicznym renesansowym miasteczku. Swoją podróż rozpoczęliśmy od przejazdu wzdłuż starych spichlerzy, usytułowanych nad brzegiem Wisły, które dziś stały się jednymi z najciekawszych zabytków Kazimierza, przeobrażonych m.in. na hotele, czy Dom Artystów Polskich. Nasza trasa wiodła do malowniczego, niespotykanego gdzie indziej Wąwozu Korzeniowego, gdzie podziwialiśmy naturalne procesy geologiczne, w wyniku których powstawały podobne cuda natury. Dotarliśmy również do Kazimierzowskiej Ściany Płaczu, utworzonej z nagrobnych płyt pochodzących z dawnego  Cmentarza Żydowskiego, zniszczonego przez nazistów w okresie II wojny światowej, a wzniesionej przez społeczeństwo polskie dla upamiętnienia   społeczeństwa żydowskiego, wymordowanego przez oprawców niemieckich. Jeszcze tylko podziwianie malutkiego Rynku Głównego z wyjątkowymi zachowanymi,  kamienicami renesansowymi braci Przybyłów, o niepowtarzalnej ornamentyce: attyce, płaskorzeźbie, rzeźbie, bogato zdobionych obramieniach okiennych, niepowtarzalnych portalach…  i mieliśmy nieco ponad godzinę czasu wolnego, aby jeszcze raz z bliska , już samemu  przyjrzeć się temu niepowtarzalnemu miejscu w Polsce, gdzie ceny mieszkań dorównują cenom w stolicy.

16 października,  od samego rana padał dość mocno deszcz, dlatego zamiast pojechać na spotkanie z przewodnikiem do Świętokrzyskiego Parku Narodowego i udać się na szczyt Łysica, nasza organizatorka wycieczki zabrała nas do Czarnolasu, zespołu dworskiego Kochanowskich – miejsca, gdzie żył i tworzył największy nasz pisarz  renesansowy-  Jan Kochanowski . Pierwotne zabudowania dworu Kochanowskich nie zachowały się, spłonęły w czasie pożaru w 1720 roku. W tym miejscu wznosi się  teraz kaplica, zaś w miejscu słynnej lipy, pod którą tworzył Kochanowski, znajduje się obecnie czworoboczny obelisk, a na jego szczycie – popiersie poety. Na cokole obelisku znajduje się symboliczna urna z napisem „Urszula”, ozdobiona wieńcem laurowym, poświęcona ukochanej maleńkiej córeczce  poety. We wnętrzu Dworku mogliśmy podziwiać zgromadzone pamiątki po poecie, oraz sprzęty i obrazy z tamtej epoki.

Z Czarnolasu pojechaliśmy zobaczyć najstarszego dęba w Polsce – Bartka, liczącego sobie według różnych źródeł od 700 do 1000 lat. Drzewo to jest ogromne, o masywnych  rozłożystych konarach, które już wielokrotnie oparło się burzom, wichrom a nawet piorunom.

Przedostatnim akcentem naszej wycieczki była wizyta w Centrum Informacji Turystycznej w Chęcinach, gdzie obejrzeliśmy film edukacyjny o Chęcinach, jego historii, zabytkach i okolicznym zamku średniowiecznym, ufundowanym przez Wacława II. Po filmie udaliśmy się do malowniczych ruin zamkowych, weszliśmy na wieżę zamkową, skąd roztaczał się wspaniały, panoramiczny widok na całą okolicę. W ostatnich latach, dzięki wsparciu środków unijnych, przeprowadzono prace renowacyjne zamku, który mogliśmy dzisiaj podziwiać. A było to miejsce ulubione wielu naszych władców, m. In. Elżbiety Łokietkówny, Władysława Warneńczyka czy królowej Bony.

Ostatnim punktem naszej wycieczki była wizyta w niedalekiej Jaskini Raj – perły polskich jaskiń. Tu podzieleni na małe cztery grupy wchodziliśmy do wnętrza prześlicznej Jaskini, bogatej w wyjątkową szatę naciekową . Gęstość stalaktytów osiąga tu liczbę kilkuset na 1 metr kwadratowy. Mogliśmy podziwiać cuda natury tworzone powoli, przez miliony lat, kiedy to wody opadowe zakwaszone dwutlenkiem węgla  przedostawały się w głąb wzgórza, rzeźbiąc  jednopoziomowy system korytarzy i komór o łącznej długości 240 metrów.

Do Wrocławia dotarliśmy nieco przed godziną 23.00 pełni wrażeń, bogatsi o nowe doświadczenia, wiedzę , bardzo zadowoleni, spragnieni podobnych wrażeń, których dostarczają szkolne wycieczki edukacyjne. Uczniowie jednej z klas maturalnych na koniec naszej eskapady napisali: chętnie pojedziemy znowu na wycieczkę i aż szkoda, że za rok nas nie będzie w Szkole…

Organizator i kierownik wycieczki

Alicja Krakowiak-Gładki

16 października 2015 r. przeprowadzona została w naszej Szkole akcja „Młodzi głosują”. Przypomnijmy, że ta forma edukacji obywatelskiej trwa już w Polsce 20 lat. Uczniowie głosowali na zarejestrowane w Państwowej Komisji Wyborczej listy komitetów wyborczych. W komisji wyborczej pracowali: Patrycja Cichalewska, Jakub Wolski i Jakub Sitarski z kl. III TE. Organizatorkami akcji były panie: ( na zdj. od lewej) Magdalena Zaborska-Skorupa, Jagoda Kowalczyk i Agnieszka Pelc. Wszystkim głosującym dziękujemy za udział w wyborach. Wyniki podamy wkrótce! (więcej…)

Zapraszamy wszystkich uczniów naszej szkoły do udziału w ogólnopolskim projekcie edukacyjnym „Młodzi głosują – wybory parlamentarne 2015”.

Akcja ta trwa już 20 lat i uczestniczyło w niej dotąd ponad 2,6 miliona uczniów.

„Młodzi głosują” to efektywny sposób na edukację obywatelską i zwiększanie udziału młodzieży w życiu publicznym. Prawybory mają na celu zapoznanie młodych ludzi z ideą demokracji, istotą władzy ustawodawczej i procedurami wyborczymi.

Głosować będziemy na zarejestrowane w Państwowej Komisji Wyborczej listy komitetów wyborczych.

 Głosowanie odbędzie się 16 października 2015 r. 

• budynek A – sala 109
• budynek B – sala 112

Zapraszamy do udziału w wyborach.

Organizatorzy:

Magdalena Zaborska-Skorupa, Joanna Rychter, Agnieszka Pelc